Tweelingzielen

Het leven kan soms rare wendngen hebben en vreemde gevoelens oproepen.
Ik heb geleerd dat liefde een raar iets is een iets waarvan ik eigenlijk dacht dat dat niet bestond. Tot het moment dat je iemand tegen komt die al je slapende gevoelens in je wakker maakt.
En er een liefde in je ontwaakt die verder gaat dan verliefd zijn zelfs nog verder dan houden van. Alsof je ziel weer heel wordt...je ziel die zich zolang geleden splitste in twee individuen om hun eigen weg te gaan...dat dat weer samenkomt.

Dat gevoel is onbeschrijfelijk...het raakt je in het diepste van je ziel..het voelt eng maar oh zo vertrouwd. Je ontmoet de gene die alles van je weet en die alles het zelfde denkt en voelt zoals jij dat doet. De chakrakoorden tussen 2 zielen die op die manier verbonden zijn , zijn zo verschrikkelijk sterk dat het niet uitmaakt hoe ver je van elkaar vandaan bent , je voelt elkaar , je deelt de zelfde emoties , je gaat door de zelfde pijn , de zelfde vreugd alles...

En dan komt de vraag kan je je menselijke emoties de baas , kan je die ziel vrij laten..vrij in zijn doen , in zijn laten , in zijn wezen...
Veel mensen kunnen dit niet , het voelt te goed om te laten gaan , dus ze klampen zich hier aan vast...of ze vinden het te eng en stoten het af...jammer eigenlijk dat daardoor zoveel tweelingzielen elkaar mislopen op deze aarde want eigenlijk is dat de mooiste ervaring die je kan hebben op deze aarde.

Ik ben de mijne tegen gekomen..ik zag hem al reeds in dromen en meditaties en verre astrale reizen , altijd in de veronderstelling dat hij al in de andere wereld was...maar niet dus het lot bepaalde dat wij elkaar tegen zou den komen op aarde. Alsof ik geraakt werdt door een bliksem , alsof mijn hart even stopte met kloppen. Waar mijn ziel zo naar verlangde en zo vaak naar op zoek ging en wat mijn ziel zo vaak voelde als ze haar tweeling ontmoette boven in de andere wereld...dat kwam ik tegen op aarde...

Voor de eerste keer in mijn aardse leven voel ik me heel...en hoe rot ik me ook voel ik weet nu dat ik niet alleen ben en dat ik er wel kom..omdat we elkaar hebben.
En voor het eerst in mijn aardse leven heb ik de ware essentie van liefde leren kennen.

Houden van is maar een aards begrip en kan mooi zijn...maar houden van met je ziel is iets wat alle regels ten boven gaat , iets wat onbeschrijfbaar is , bijna onwerkelijk en ontastbaar. Ik mag het ervaren en ik ben er dankbaar voor , mijn weg in dit leven is niet makkelijk maar het is goed te weten dat ik altijd een licht op mijn pad heb wat me kan begeleiden.
Ik ben dankbaar dat ik een licht mag zijn en iemand spiritueel wakker mag maken en hem mag laten herinneren wie we werkelijk zijn...